Friday, August 9, 2013

نصرالله معین نجف آبادی
معین
 
 
 
معین در سال ۱۳۳۰ در شهرستان نجف آباد واقع در استان اصفهان در خانواده‌ای کاملاً مذهبی و از نظر مالی در سطح متوسط و پر جمعیت به دنیا آمد. او در دوران نوجوانی و جوانی قرآن را با صوت و اشعار و غزلیات شعرای بزرگ را با لحنی زیبا می‌خواند. او در همان دوران با دوستان خود در مجالس شادمانی برنامه‌های بسیاری در شهر خود و دیگر شهرهای استان اصفهان اجرا می‌کرد. وی از دوران کودکی علاقه خود را به آواز نشان داد. معین در سن ۱۸ سالگی نزد اساتید آواز آن زمان همچون تاج اصفهانی و حسن کسایی به یادگیری گوشه‌ها و دستگاه‌های آواز ایرانی پرداخت.
از سال ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷ در هتل عباسی اصفهان و کاباره هزار و یک شب به اجرای برنامه مشغول شد. معین اولین کار خود را در سال ۱۳۵۹ با عنوان «یکی را دوست می‌دارم» روانه دنیای موسیقی کرد. اما نکته مهم این بود که یکی را دوست می‌دارم با ترانه‌ای از مسعود امینی و اهنگی از معین ان چنان در میان مردم جا باز کرد که این اثر پس از مدتی کوتاه از مرزهای ایران گذشت و توسط خوانندگان ایرانی که پس از انقلاب به امریکا مهاجرت کرده بودند خوانده شد.
هایده، ابی و عارف از جمله معروف ترین این افراد بودند. معین یک شبه راهی را که بسیاری برای ان سال‌ها کار کرده بودند پیموده بود و اینک تبدیل به اوازه خوانی نامی شده بود.
گفته می‌شود او از محبوبترین خواننده‌های سبک خود در ایران است
 
 
خارج از ایران
 
 
معین در سال ۱۳۶۸ در سن ۳۸ سالگی با خانمی "اسپانیایی" در آمریکا ازدواج کرد. وی در همان سال آلبوم «صبحت به خیر عزیزم» را روانه بازار کرد. دوسال بعد یعنی در سال ۱۳۷۰ اولین فرزند معین (پریچه)-واژه پریچهر اشتباه است-[۱] متولد شد. در نوروز همان سال آهنگ «سکه» از معین پخش شد و پس از آن آلبوم «تولد عشق» معین منتشر شد.
معین در سال ۱۳۷۴ از همسر خود جدا شد، و تا مدتی در تنهایی به سر برد. وی در سال ۱۳۷۸ برای بار دوم ازدواج کرد. همسر دومی وی زنی کانادایی به نام «پانته آ» بود که از وی دختری به نام «ستاره» دارد. در سال ۱۳۷۹ معین آلبوم پرواز را منتشر کرد و دو سال بعد آلبوم «لحظه‌ها» را روانه بازار کرد. در فاصله چند ساله‌ای که تا آلبوم بعدی معین وجود داشت، تک‌آهنگ‌هایی از آن آلبوم به نام‌های خوشبینی، طلوع و بت‌پرست منتشر شد. در پاییز سال ۱۳۸۶، معین آلبوم «طلوع» را که حاصل همکاری او با بابک بیات، بابک صحرایی، فضل‌الله توکل، صادق نوجوکی، کاظم عالمی، و بابک رادمنش بود منتشر ساخت. معین در گفتگویی که با بهزاد بلور داشت در باره تاخیر ایجاد شده در ارائه آلبومش در سال گفت که اگر می‌خواست در این مدت آلبومی ارائه دهد سراسر غربت و جدایی و اندوه بود . وی اکنون رویه کارش را را بر ارائه تک آهنگ گذاشته است.
وی همچنین آلبوم پریچه را بعد از تولد دخترش روانه بازار کرد
 
 
بچه‌های البرز اولین قطعه ملی _ میهنی است که معین با آهنگی از بابک بیات و ترانه‌ای از بابک صحرایی اجرا کرد و در سال ۱۳۹۰ به انتشار رسید. قطعه‌ای که در زمره آثار با ارزش معین قرار گرفت و با استقبال زیادی روبرو شد.
قسمتی از ترانه بچه‌های البرز
وای اگه خون سیاوش دامن شبو بگیره / اگه باز به زخم رستم سهراب قصه بمیره
وای اگه درفش کاوه بشه باز خنجر ضحاک / اگه باز از تخت جمشید خسرویی بیفته رو خاک
وای اگه کمون آرش بشکنه به دست کینه / اگه باز دوباره شیرین مرگ فرهادو ببینه
دیگه از غرور این خاک چی می‌مونه چی می‌مونه / واسه بچه‌های البرز چه کسی قصه می‌خونه
بابک صحرایی می‌گوید: بچه‌های البرز (خون سیاوش) را در اسفند ماه ۱۳۸۰ نوشتم. ترانه که به پایان رسید با استاد بابک بیات تماس گرفتم. یادم هست وقتی خون سیاوش را پشت تلفن برای استاد بیات می‌خواندم بغض کرد و همان موقع ساخت ملودی نیز آغاز شد.
تمام آنچه مربوط به این قطعه می‌شود را دوست دارم. از ملودی جاوادنه استاد بیات تا اجرای بی نظیر معین عزیز و تنظیم زیبای کاظم عالمی. بر این عقیده‌ام که معین بهترین صدایی است که می‌توانست به این ترانه و ملودی جان ببخشد..
.
معین و همکاری با سایر هنرمندان
 
 
معین از جمله معدود هنرمندانی است که تمایل به همکاری با دیگر هنرمندان دارد در همین راستا از همان ابتدا و آغاز کار حرفه‌ای خود این امر را اجرا کرده است.(چه در آلبوم‌های خود و چه در اجرای کنسرت‌ها) و به گفته کارشناسان موسیقی استاد معین به دلیل نوع صدایی که دارد هارمونی زیبایی با هر صدایی تشکیل می‌دهد. نت و آهنگ صدای معین مثل آبیست که بر دل کویر جاری می‌شود. هر نتی با صدای معین جان می‌گیرد و دلپسند می‌شود.
معین در همین زمینه همکاری بسیار زیادی با هنرمندان برجسته و گران‌قدر ایران داشته است که از جمله آنها می‌توان به نام این اساتید اشاره کرد: سیاوش قمیشی،
داریوش اقبالی (داریوش)،. ابراهیم حامدی (ابی)، هایده فائزه، شهره، مهستی، فتانه، کوروس، مرتضی و....
 
 
 
 
 
 


No comments:

Post a Comment