زندگی نامه

محمودي خوانساري سال 1312 در خانواده اي مذهبي  در محله "ری سان" خوانسار دیده به جهان گشود.

پدرش حجه الاسلام سيد جمال الدين محمودي از روحانيون خوشنام و فروتن خوانسار بود

 

 و تسلّط نسبي شادروان محمودي خوانساري بر زبان عرب و تعليمات ديني را مي توان حاصل 13 سال زندگي در کنار پدر بزرگوارش دانست.

 

وي پس از فوت پدر، يعني مقارن سال 1326 خوشيدي به تهران آمد و در دبيرستان اديب به ادامه تحصيل مشغول شد و در طول اين دوران يک لحظه از زمزمه کردن و آواز خواندن، آن هم به صورتي کاملآ خود جوش و فطري غافل نشد.

از سال 1335 مي توان به عنوان سال تحوّل و دگرگوني در زندگي هنري محمودي خوانساري نام برد. زيرا در محفلي با شادروان ابوالحسن صبا آشنا گرديد و از پيشنهاد ايشان مبني بر فراگيري علمي رديف موسيقي ايران استقبال نمود و اين تمرين و ممارست تا پايان عمر استاد صبا ادامه يافت.

سال 1338 به دعوت داوود پيرنيا، بنيانگذار برنامه گلهاي جاويدان، گلهاي رنگارنگ، يک شاخه گل،

 برگ سبز و گلهاي صحرايي، در استوديو گلها شروع به فعاليت نمود و رسمآ اولين کار هنري خود را در برنامه برگ سبز شماره 56 ضبظ نمود. از آن پس شادروان محمود خوانساري در کنار اساتيدي چون مرتضي خان محجوبي، احمد عبادي، حبيب الله بديعي، جواد معروفي، حسن کسائي، پرويز ياحقي، جليل شهناز، رضا ورزنده، منصور صارمي و فرهنگ شريف به خلق آثار ماندگار موسيقي اصيل ايراني همت گماشت. ثلث آخر زندگي اين استاد فرزانه و خواننده صاحب مکتب در کنار اسد الله ملک هنرمند ارزشمند سپري شد. خوب به خاطر دارم که عصر روز يکشنبه ششم مهرماه 1348 آقاي اسد الله ملک به منزل ما در تهران پارس آمدند. معلوم شد که برنامه اي با عنوان نوايي از موسيقي ملي به همت شادروان دکتر منوچهر جهان بلگو در حال شکل گيري و تدوين است که در اين برنامه محمودي خوانساري براي اولين مرتبه اقدام به اجراي ترانه خواهد نمود.

به همين مناسبت از پدرم خواست که بروي آهنگي که بر روي آهنگي که در نغمه افشاري ساخته بود ترانه اي بسرايد. از زمان نواختن ملودي تا سرودن ترانه اي با عنوان مرغ شباهنگ کمتر از پنجاه دقيقه طول کشيد که حاصل اين فعاليت مشترک پس از 29 سال و به بهانه يازدهمين سال درگذشت اين استاد نامي، بار ديگر به همت آقاي حسن اکبراف در اختيار دوستداران هنر واقعي و اصيل اين مرز و بوم قرار مي گيرد.

بیست سال از درگذشت اين هنرمند فرزانه و فروتن گذشت. استادي که ادب و انسانيت را سرلوحه رفتار خويش قرار داد. خواننده اي که به داشتن صداي تنها اکتفا نکرد و همّ و غم خود را صرف بکارگيري صحيح اين وديعه الهي نمود. خواننده اي با سوادي که امر آواز را به مفهوم کامل مي دانست تا جايي که هنگام خواندن و تلفّظ ابيات متنوع شعر فارسي، با شيوه اي مختص خويش کلمات را معني مي کرد و با تکرار و تکيه بر جمله اميد من، اميد تازه اي در جسم و جان مشتاقان موسيقي اين مرز و بوم مي دميد.

هنرمند نازنيني که هرگز در ازاي دستمزد، ناله بي غمي سر نداد و در عين نيازمندي، وارسته و بي نياز عمر خود را در گوشه انزوا سپري نمود و سر انجام روز چهارشنبه دوم ارديبهشت ماه 1366، به صورتي ناگوار، مظلومانه و ناباورانه از غم زيستن نجات يافت و حيات مجددي را آغاز نمود. با اميد شناخت قدر و منزلت چنين نوابغي در محيطي بهتر." نوشته حسين معين کرمانشاهي.

"مي پردازيم به نقل اشعاري که با تمام جزئيات (مصرع به مصرع) به طور کاملآ مشخص، زبان حال محمدي اند. وي در اجراي اين آوازها چنان از دل و جان مايه گذاشته که به راستي مي توان گفت آن اشعار را مال خود کرده است. اين آثار که ما آنها را "آثار خاص" مي ناميم در واقع داري دو صاحب هستند، و محمودي به عنوان صاحب دوم، سراينده روايت آوازي آنهاست. چنان که آقاي محمد موسوي از قول استاد بنان نقل کرده اند: "اشعاري که محمودي مي خواند، شنونده گمان مي کند شاعر هم خود اوست." و آقاي بهمن بوستان نيز گفته اند: "آوازهاي محمودي بازتاب کامل احساسات شاعر است." پس مي توانيم به جرأت بگوييم که هيچ خواننده ديگري ممکن نبود بتواند به زيبايي و با حال جان پرور محمودي آنها را بخواند. زيرا اين اشعار زبان حال ديگري جز او معدودي از امثال او نيستند "(مرغ شباهنگ، يادنامه استاد آواز ايران محمودي خوانساري، حميد تجريشي)

آلبوم های منتشر شده

:

آلبوم مرغ شباهنگ 
آلبوم گلهای تازه - فریاد 
آلبوم محمودی خوانساری 1 
آلبوم محمودی خوانساری 2  

برنامه گلها

گلهای رنگارنگ :
دستگاه              بیت اول آواز                                  هنرمندان                      شماره برنامه 
دشتی      آنقدر با آتش دل  ساختم تا سوختم             خوانساری-الهه                     241 ب
شوشتری   گرچه امروز ، ز هم دور مكان من و توست      خوانساری-پروین                     278
شور          ماییم و دل پر خون از جور پری رویی             محمودی خوانساری - مرضیه    291
سه گاه      بخت آیینه ندارم که در او می نگری               محمودی خوانساری-پروین       314
افشاری     بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنید              محمودی خوانساری-عهدیه      432
همایون    حدیث درد من گر کس نگفت افسانه ای کمتر    محمودی خوانساری-عهدیه     452
اصفهان     دامن خویش ز خون مژه گلشن کردم      محمودی خوانساری - جمال وفایی   456
ماهور       هر آن که جانب اهل وفا نگه دارد                  محمودی خوانساری - عهدیه     468
چهارگاه    آنکه پامال جفا کرد چو خاک راهم                  ناهید-محمودی خوانساری       477
همایون     ساقی بیا که یار ز رخ پرده بر گرفت               مهستی-محمودی خوانساری   483
سه گاه   شب يار من تب است و غم سينه سوزم          مهستی - خوانساری             484
شور        ما بی غمان دل از دست داده ایم                    رویا -خوانساری                    488
شوشتری  ما هم شکسته خاطر و دیوانه بوده ایم          عهدیه خوانساری ایرج             492       
شوشتری   ما هم شکسته خاطر و دیوانه بوده ایم          عهدیه خوانساری                  492 ب
شور        كدام جلوه كه در سرو سرافراز تو نيست       پروین- خوانساری-قوامی             503      
ابوعطا       چه باز در دلت آمد که مهر برکندی                 عهدیه خوانساری                    507
افشاری   دور از تو هر شب گريان چو شمع                  پوران-خوانساری-گلپا                 512
افشاری    دور از تو هر شب گريان چو شمع                پوران-خوانساری-گلپا                 512 ب
نوا         در فغانم از دل دير آشناي خويشتن             شهیدی عهدیه خوانساری              513
ماهور      ای کاش جان بخواهد معشوق جانی ما            عهدیه خوانساری                   514
ماهور     ای کاش جان بخواهد معشوق جانی ما          محمودی خوانساری                   524
ماهور        دیریست تا به دیر مغان جا گرفته ایم            خوانساری عهديه                      527
شوشتری  دل به شوق گرییه ای مستانه می سوزد مرا   خوانساری گلپایگانی                 529
شوشتری  دل ز شوق  گريه مستانه ميسوزد مرا            مهستی  خوانساری               529 ب
ماهور         اهل گردم دل دیوانه اگر بگزارد                     خوانساري عهديه                      532
شور          ستاره ي بدرخشيد ماه مجلس شد            خوانساری الهه                         533     
نوا           زاهد پشیمان را ذوق باده خواهد کشت           هایده خوانساری                     540
ماهور        هرگز دلم به درد تو از کس دوا نخاست            سیما بینا خوانساری               546
افشاری        دل شکسته من آهش اثر دارد                   رویا خوانساری                        550
دشتی     آن نه روي است كه من وصف جمالش گويم     خوانساری سیما بینا                 554
سه گاه        گفت معشوقی به عاشق کی فتی            الهه گلپا خوانساری                   555 ب
ماهور       یار اگر جلوه کند دادن جان این همه نیست       الهه خوانساري                        557
چهارگاه      مژده ای دل که دگر باد صبا باز آمد                مهستی خوانساری                   560
سه گاه      آن را که غمی چون غم ما نیست چه داند       عهدیه خوانساری                     564



برگ سبز :

دستگاه                بیت اول آواز                              هنرمندان                         شماره برنامه

سه گاه     عكس روي تو چو در آئينه جام افتاد           محمودی خوانساری                        56
سه گاه     دیشب به سیل اشک ره خواب می زدم     محمودی خوانساری                        65
شور         رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید         محمودی خوانساری                         71 
بیات ترک    من از تو روی نپیچم گرم بیازاری              محمودی خوانساری                         79
سه گاه       دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود      محمودی خوانساری                          82
همایون   شب یار من تب است و غم سینه سوز هم  محمودی خوانساری                          88
سه گاه    روزگاریست که سودای بتان دیم من است   محمودی خوانساری                         92
افشاری    ای که داری به من از مهر نهانی نظری        محمودی خوانساری                         94
شوشتری   هر آن که جانب اهل وفا نگه دارد               محمودی خوانساری                        98
سه گاه     ساقی نداده ساغر چندان نموده مستم      محمودی خوانساری                        99
ابوعطا       بي دل و خسته در اين شهرم                   محمودی خوانساری                       102
افشاری    یاران غمم خورید که غمخوار مانده ام          محمودی خوانساری                       105
سه گاه    ما در ره عشق تو اسیران بلائیم                  محمودی خوانساری                      106
شور        در پيش بيدردان چرا فرياد بي حاصل كنم        محمودی خوانساری                      108
شور       عمريست پا به پاي خم از پا نشسته ايم         محمودی خوانساری                     109
ابوعطا    يار بي پرده كمر بست به تنهائي ما                محمودی خوانساری                     110
سه گاه    ز حد بگذشت مشتاقی و صبر اندر غمت یارا    محمودی خوانساری                    116
بیات ترک   هم چو شمعم بر شبستان حرم يد كنيد       محمودی خوانساری                      118 
ابوعطا     دیدی ای دل غم عشق دگر بار چه کرد            محمودی خوانساری                     126
ابوعطا     دوش كار شك پري سرخوش و مستانه گذشت  محمودی خوانساری                    129
همایون    گر چه امروز ز هم دور مکان من و تست           محمودی خوانساری                     134
سه گاه  چيست اين آتش جان سوز كه در جان من است  محمودی خوانساری                    136        
دشتی   ز اشتیاق تو جانم به لب رسید کجایی              محمودی خوانساری                     140
بیات ترک    منم كه گوشه ميخانه                                 محمودی خوانساری                    146
شور      در دلم جلوه کند پرتو ماهی گاهی                    محمودی خوانساری                    149
همایون   آنكهخود را نفسي شاد نديده است منم           محمودی خوانساری                     153
شور      رفتی ز پیش دیده و بر جان نشسته ای             محمودی خوانساری                     158
سه گاه    بخت آئینه ندارم كه در او می نگری                  محمودی خوانساری                    165
اصفهان   چو زلف توام جانان در عين پريشاني                محمودی خوانساری                     166
سه گاه    تا ز میخانه و می نام ونشان خواهد بود           محمودی خوانساری                      171
بیات ترک   تو هيچ عهد نبستي كه عاقبت نشكستي      محمودی خوانساری                      172
بیات ترک    بیا بیا که شدم از عشق تو سودایی             محمودی خوانساری                      177
شور         رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید              محمودی خوانساری                       179
شور         رفتي ز پيش ديده بر جان نشسته اي            محمودی خوانساری-ذبیحی-قوامی   243
اصفهان     ندانمت به حقيقت كه در جهان به كه ماني     محمودی خوانساری                        252
ابوعطا       در فغانم از دل دیر آشنای خویشتن               محمودی خوانساری-ایرج                  254
ابوعطا       در شب هجر تو شرمنده احسانم کرد            محمودی خوانساری                         262
بیات ترک    خون می خورم از طعنه اغیار بسم نیست      محمودی خوانساری                        273
سه گاه        چه كنم كه بازآمد شب و يار نيامد               محمودی خوانساری                         275
شور        حاشا که من به موسم گل ترک می کنم         محمودی خوانساری                          282
ابوعطا      ما كيستيم دين و دل از دست داده اي             محمودی خوانساری                         295
دشتی     با آنکه دلی داری آشفته و سودایی                 محمودی خوانساری                         307

 یک شاخه گل :

دستگاه               بیت اول آواز                                   هنرمندان                        شماره برنامه 
دشتی          آمد نفس صبح سلامت نرسانيد          محمودی خوانساری                            48
سه گاه          ساقيا بده امي ز ان شراب روحاني     محمودی خوانساری                            126
اصفهان          تا سر به پای آن بت رعنا گذاشتیم      محمودی خوانساری                            202
ابوعطا         آنجا كه غمي چون غم من نيست         محمودی خوانساری                             366
  ؟                                    -                               محمودی خوانساری                            367
اصفهان      تنها نه منم جانا از بهر تو ديوانه             محمودی  خوانساری                            372      
شور        دوش بی روی تو آتش به سرم بر می شد  محمودی خوانساری                            377
سه گاه    چراغ خلوت من شعله اه منست             محمودی خوانساری                             380
بیات ترک   کشید کار به تنهاییم به شیدایی            محمودی خوانساری                             381
دشتی     ندانمت یه حقیقت كه در جهان به كه مانی  محمودی خوانساری-سرهنگ زاده         388
  ؟                                       -                             محمودی خوانساری                            389
دشتی   بگذار تا ز دست غمت ناله سر كنم            محمودی خوانساری                              393
سه گاه    من ترک عشق و شاهد و ساغر نمی کنم   محمودی خوانساری                            398
شور    تا خبر دارم از او بي خبر از خويشتنم             محمودی خوانساری                              399
نوا-0ابوعطا    در فغانم از دل دیرآشنای خویشتن       محمودی خوانساری-گلپا- شهیدی            408
  ؟                                                                  محمودی خوانساری-وفایی-قوامی              409
افشاری     ما را دل از کشاکش دنیا شکسته است   محمودی خوانساری-شجریان                    410
سه گاه     گر نخل وفا بر ندهد چشم تری هست     محمودی خوانساری-ایرج-شهیدی               411
ابوعطا       خبرت هست كه بي روي تو آرامم نيست  محمودی خوانساری                                420
ابوعطا     سالها چيزي بنام زندگاني داشتم             محمودی خوانساری                                421
سه گاه     دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود        محمودی خوانساری                                429
نوا        از هر چه می رود سخن دوست خوشتر است  محمودی خوانساری                              432
ابوعطا   برو اي دوست كه ما دست بدامان خوديم      محمودی خوانساری                                437
بیات ترک   نو بهار آمد و شد موسم شیدایی ما        محمودی خوانساری                                442
سه گاه   من مست و تو ديوانه ما را كه برد خانه        محمودی خوانساری                                 443
بیات ترک  دلش دادم كه با او همدم هم خانه خواهم شد  محمودی خوانساری- ایرج                 458
بیات ترک   شد شكوه ما، با سر گيسوي تو باز            محمودی خوانساری                            460
اصفهان   نشود فاش كي آنچه ميان من و توست         محمودی خوانساری                              464



گلهای تازه :

دستگاه              بیت اول آواز                                   هنرمندان                      شماره برنامه 
دشتی            از زندگانیم گله دارد جوانیم              محمودی خوانساری                         03
سه گاه      چه مستی است ندانم که رو به ما آورد    محمودی خوانساری                         09
سه گاه       شب آمد و دل تنگم هوای خانه گرفت     محمودی خوانساری                          12
ترك         باد بهاري آمد آورد بوي تو                        محمودی خوانساری                          17
افشاری    نماز شام غریبان چو گریه آغازم              محمودی خوانساری                           19
شور        باز امشب ای ستاره تابان نیامدی            محمودی خوانساری                          20
شور         عمری ز شوز آتش هجران سوختیم         محمودی خوانساری                           27
همایون      الا ای آهوی وحشی کجایی                 محمودی خوانساری                            30
شوشتری    دل از من برد و روی از من نهان كرد        محمودی خوانساری                            44
سه گاه    نگاه کن که مریزد دهی چو باده به دستم   محمودی خوانساری                            47
ابوعطا        به اختیار دلی برده چشم یار از من         محمودی خوانساری                            57
ماهور        امشب ای ماه به درد دل من تسکینی     محمودی خوانساری                             63
دشتی     به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم   محمودی خوانساری                             70
سه گاه    بيا كه نسيم بهار مي گذرد                       محمودی خوانساری                            76
همایون   ز دستم بر نمی خیزد که یکدم بی تو ینشینم  محمودی خوانساری                          86
ماهور     صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوشست  محمودی خوانساری                   115
شور       روزی که کلک تقدیر در پنجه قضا بود                محمودی خوانساری                        118
دشتی     چشم گریان تو نازم حال دیگرگون ببین         محمودی خوانساری                           130
ابوعطا      در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی       محمودی خوانساری                          132
سه گاه     یاد باد آنکه سر کوی توام منزل بود              محمودی خوانساری                           135
بیات ترك   دوستان وقت گل آن به كه بعشرت كوشيم    محمودی خوانساری                           137
اصفهان     با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی       محمودی خوانساری                           141
سه گاه   چیست این آتش سوزنده كه در جان من است   محمودی خوانساری- حمیرا              145
افشاری      هر شب اندیشه دگر کنم و رای دگر             محمودی خوانساری                          148
شور        بیا بیا كه مرا با تو ماجرائی هست              محمودی خوانساری                             152
ماهور     سلسله موی دوست حلقه دام بلاست         محمودی خوانساری                            168
سه گاه    چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست   محمودی خوانساری                           183

اجراهای خصوصی

دستگاه                            بیت اول آواز 
دشتي                     عمريست پا به پاي خم از پا نشسته ايم
شور                         مرا نه سر نه سامان آفريدن
بيات                         ترك اين همه بد عهد و پيماني مكن
دشتي                      سينه از اتش دل در غم جانانه بسوخت
بيات ترك                    تو هيچ عهد نبستي كه عاقبت نشكستي
شور                          اي ساقي آتشگران مست از مي نابم كن
سه گاه                       عيبي نباشد كه  بي روي تو  ارامم نيست
بيا ت ترك                    در طواف شمع مي گفت اين سخت پروانه اي
شور                            همدمي تا دل ما را دهد ارام كجاست 

برنامه دل انگیزان

برنامه دل انگيزان كه يك برنامه مونتاژي مي باشد و ، شامل برنامه هاي گلها و موسيقي ايراني و .......مي باشد كه با جدا كردن اواز آن وگفتن  ديكلمه جديد  در بين سالهاي 76 تا 79 از راديو جمهوري اسلامي پخش مي شده است.بعضي از اين برنامه ها كه در آرشيو ما موجود است  بشرح زير است

دستگاه                                بیت اول آواز

سه گاه                       تا ز ميخانه و مي نام  و نشان خواهد بود

دشتي                        ندانمت بحقيقت كه در جهان به كه ماني

دشتي                        مژده اي دل كه دگر باد صبا باز امد

مخالف سه گاه              تو غنچه سحر و من چراغ صبحدم

شور                            به اختيار دلي برده چشم با راز منشور

ابوعطا                          در همه دير مغان نبيست جو من شيدائي

شور                             باز امشب اي مه تابان نيامدي

شوشتري                      درخت دوستي بنشان كه كام دل ببار آرد

سه گاه                          ما در ره عشق تو اسيران بلائيم

نوا                                  از هر چه ميرود سخن دوست خوشتر است

شوشتري                         نشود فاش كسي آنچه ميان من وتوست

ابوعطا                              برو اي دوست كه ما دست بدامان خوديم

مخالف سه گاه                    نگاه كن كه نريزد  هي چو باده بدستم

شور                                   روزي كه كلك تقدير در پنجه قضا بود

سه گاه                                حال او كيست كه از روي كرم مي نگرد

سه گاه                                بيا بيا كه نسيم بهار مي گذرد

شور                                    چون زلف تو ام جانا  در عين پريشاني

شور                                  در دلم جلوه كند پرتو ماهي گاهي

ترك                                  دوستان وقت گل آن كه بعشرت كوشيم

سه گاه                             بخت ائينه ندارم كه در او مينگري

دشتي                            آن  نه روئيست كه من وصف جمالش كردم

ابو عطا                             بي غمت شاد مباد اين دل غم پرور ما

اصفهان                             تنها نه منم جانا از دست تو ديوانه

سه گاه                               من عاشق جان بازم از عشق بپرهيزم

دشتي                                از بزم طرب باده گساران همه رفتند

دشتي                                دامن خويش بجنون مژه گلشن كردم

سه گاه                                 گفت معشوقي به عاشق كي

دشتي                                   به صحرا بنگرم تو بينم

شوشتري                                دل از من برد او  از من  نهان كرد

بيات ترك                                خوش ست خلوت اگر يار يار من باشد

بيات ترك                               اگر وطن به مقام رضا تواني كرد

ماهور                                   صحن بستان ذوق بخش و صحبت ياران خوشتر است

ماهور                                     ديريست تا به دير مغان جا گرفته ايم

افشاري                                    دل شكسته من آهش اثر دارد

بيات زند                                   شد سر شكوه ما به سر گيسوي تو باز

 

متفرقه

دستگاه                     بیت اول آواز                              نام برنامه

شور          چون زلف توام جانا در عين پريشاني               جاودانه ها

سه گاه      ايكه داري بمن از مهر نهاني نظري                   جاودانه ها

سه گاه       دل جاي تو شد وگرنه محجور كنمش              گلچين هفته

دشتي       ز تو  باز ترا جويم به زبا        اجراي زنده در راديو بدون ساز ،بمناسبت تولد حضرت محمد(ص)

شوشتري   هر انكه جانب اهل خدا نگه دارد                  بزرگداشت حافظ

سه گاه      تا ز ميخانه و مي نام و نشان خواهد بود        بزرگداشت حافظ

ماهور       ديريست تا به دير مغان جا گرفته ايم              گل گشتي در موسيقي

موسيقي ايراني

دستگاه                            بیت اول آواز

دشتي                        صد و تسبيح صد دانه و ورد سحري

شور                            امروز مها خويش ز بيگانه ندانيم

بيات اصفهان                 ما نام خود زصفحه دلها   سترده ايم

مخالف سه گاه              اي يار ناشناخته من دوست دارمت

شوشتري                    باور كس نشود قصه بيماري دل

سه گاه                       ديدي آخر اي صنم بشكسته دل

بيات زند                       شد سر شكوه ما سر گيسوي تو باز

نوای از موسیقی ملی

دستگاه                     بیت اول آواز

دشتي                         تو اي اشناي دلم اشنا چه ميداني

سه گاه                        جدا ز لاله رخ خود بهار را چه كنم

ابو عطا                        خبرت هست كه بي روي تو آرامم نيست

بيا ت زند                     شد سر شكوه ما سر گيسوي تو باز

سه گاه                       من عاشق جانبازم از عشق نپرهيزم- --من مست و تو ديوانه

سه گاه                       اي ساقي  آتش خوست از مي نابم كن---تصنيف مرغ شباهنگ

-                            تو غنچه سحر و من چراغ صبحدم--تصنيف ميخانه

-                            آن نه رويست كه م نوصف جمالش دانم

-                           اي كه گفتي هيچ مشكل چون فراق يار نيست

-                             عيبي نباشدكه از تو بر ما

مخالف سه گاه               غم آن نيست كه در اتش غم سوخته ايم---چو مرغ طوفان

ابو عطا چه                     شب است يار رب امشب كه زپي سحر ندارد--بدوراني كه شد قطع صفا

-                              ديدي  اخر اي همه سوداي دل--به گريه گريه