مخلوق
ترانه سرا 

 منصور تهرانی
آهنگساز

 حسن شماعی زاده
تنظیم کُننده 

 منوچهر چشم آذر
خواننده 

 گوگوش
سال انتشار 

 ۱۳۵۵


داغِ یك عشقِ قدیمُ
اومدی تازه كردی
شهرِ خاموشِ دلم رو
تُو ،پُر آوازه كردی

آتشِ این عشقِ كُهنه
دیگه خاكستری بود
اومدی وقتی تو سینه
نفسِ آخری بود

به عشق تُو ، زنده بودم
منو كُشتی ، دوباره زنده كردی
دوسِت داشتم ، دوستم داشتی
منو كُشتی ، دوباره زنده كردی

تا تُویی تنها بهانه
واسه زنده بودنم
من به غیر از خوبیِ تُو
مگه حرفی می زنم؟

عشقت به من داد
عُمرِ دوباره
مُعجزه ، با تُو
فرقی نداره

تُو خالقِ من
بعد از خُدایی
در خلوتِ من
تنها صدایی

به عشق تُو ، زنده بودم
منو كُشتی ، دوباره زنده كردی
دوسِت داشتم ، دوستم داشتی
منو كُشتی ، دوباره زنده كردی
...رفته بود ، هر چی كه داشتیم
دیگه از خاطرِ من
كُهنه شُد اسمِ قشنگت
میونِ دفترِ من

من ،فراموش كرده بودم
همه روزای خوبُ
اومدی آفتابی كردی
تنِ سردِ غروبُ

عشقت به من داد
عُمرِ دوباره
مُعجزه ، با تُو
فرقی نداره

تُو خالقِ من
بعد از خُدایی
در خلوتِ من
تنها صدایی

به عشق تُو زنده بودم ،منو كُشتی
دوباره زنده كردی
دوسِت داشتم ، دوستم داشتی
منو كُشتی ، دوباره زنده كردی