حسین طاهرزاده

سید حسین طاهر زاده در سال 1261 در اصفهان تولد یافت. در هفده سالگی به تهران رفت و دست سرنوشت او را با حسام السلطنه که از ردیف شناسان موسیقی بود و ویلن را خوب می نواخت، آشنا کرد؛ بدین ترتیب طاهرزاده به عالم موسیقی راه یافت. او به همراه حسام السلطنه با داشتن یک دستگاه «فونوگراف» ؛دو به دو می نواختند و می خواندند و نغمه ها را در آن دستگاه ضبط می کردند، سپس می شنیدند که این خود بهترین معلم برای طاهرزاده بود.

او در مجالس حسام السلطنه، با هنرمندانی چون میرزا عبدالله، سماع حضور و استاد معروف سید رحیم و ... آشنا شد که از آنها بهره ی هنری فراوان برد. طاهرزاده با پیوستن به جمع اهل صفا و حضور در خانه ی ظهیرالدوله به فیض دیدار استاد بزرگ درویش خان نایل گشت.

او در کنسرتهای انجمن اخوت و نیز کنسرتهایی که به نفع امور خیریه، اغلب توسط استاد درویش خان برگزار می شد؛ شرکت می کرد و پس از آن برای ضبط صفحات همراه با غلام حسین خان درویش (درویش خان) به لندن و تفلیس سفر کرد.

حنجره ی گرم، تحریرهای متنوع و روش دلنشین طاهرزاده، سبک او را در میان خوانندگان قدیمی ممتاز کرده بود. وی توجهی ویژه به درست ادا کردن اشعار داشت و همواره سعی در حفظ جنبه ی خبری و یا استفهامی شعرها می کرد.

افسوس که به جبر زمانه طاهرزاده هیچگاه موسیقی را پیشه ی اصلی خود قرار نداد. او چاپخانه ای در تهران داشت که آن را اداره می کرد.

در اواخر عمر سید حسین ، شورایی شامل هفت تن از موسیقیدانان ،در اداره کل انتشارات و رادیو تشکیل شد که او هم شرکت داشت که متأسفانه این شورا دوامی نیافت.

سرانجام طاهر زاده در 12 شهریور ماه سال 1334 درگذشت

سیدحسین طاهرزاده خواننده‌ای صاحب سبک بود که هم در اجرای قطعات آوازی و هم تصنیف‌ها و قطعات ضربی تبحر داشت. قمرالملوک وزیری، ادیب خوانساری و محمدرضا شجریان از سبک حسین طاهرزاده پیروی کرده اند