دلمو همرنگ شب کرد و رفت

با نگاش لحظه هامو شاد کرد و رفت

امد و دلمو با دلش یکی کرد و رفت

سرمو رو شونه هاش میذازشت

از هر چه غم بود ازاد و ارام کرد و رفت

وقت گریه های شبانه ام با سرانگشتای نازش اشکامو

با مهربونی پاک کرد ورفت

نام خود را رو قلبم ظالمانه حک کرد و رفت

چه رویایی قشنگی بود لحظه ی با او بودن

کعشقشو ماهرانه در قلبم جا کرد و رفت

زمین تا آسمون درها بهشتی روم وا کرد و رفت

شبهای تنها ایم را با گریه های بی امان آبیاری کرد و رفت

تو لحظه های تنهایی ام مرا همراهی کرد و رفت

با گفتن (دوستت دارم) "صنم" جان.

جانی دوباره به من داد و رفت

دستمو گرفت منو تا اوج اسمان برد و رفت

منو دیوانه مهربانی هاش کرد و رفت

یه شب یه جغد شوم با دوتا چشم پر از خون

عشق منو از من جدا کرد و رفت

قلبم با هر تپش اسم اونو فریاد زد و رفت

با رفتنش خنده از رو لبام پر زد و رفت

ازاد بود اما منو تو قفس کشید و رفت

با رفتنش غم به نگام بخشید و رفت

تنها آشنای دلم بود او

مثل بیگانه ایی از کنارم رد شد و رفت

سرشو برگرداند تا اشکامو نبینه

بی وفا بد جوری قلبمو شکست و رفت

دستان گرمش تو روزای سخت پناهم بود

تو اوج دلتنگی همیشه رهایم کرد و رفت

نمی دونم چی شد؟

هرچی غم و درد بود و به دلم گذاشت و کرد و رفت

او عشق و عزیز دلم بود

نمیدانم چرا؟ عشقو بهونه کرد و رفت

شب رو به آسمون دلم برای همیشه هدیه کرد و رفت

اول منو عاشق خودش کرد

بعد دلمو سر راه عشقش قربونی کرد و رفت

ستاره ایی بود در اسمان دلم

دلم و اسمانم را بی ستاره کرد و رفت

هر چی برایش از عشق گفتم شعر و غزال گفتم

همه شعر هامو نخوانده پاره کرد و رفت

قلبم را بهش هدیه دادم قبلم را شکست و رفت

دستش را در لحظه های خوشی و ناخوشی گرفتم

دستامو تا ابد به غمها تقدیم کرد و رفت

رفت و ورود هر کسی رو به قلبم تحریم کرد و رفت

توی خواب اومد به دیدنم عشقشو به رخم کشید و رفت

امد و روح از تنم جدا کرد و رفت

چراغ کلبه ی محقرم را خاموش کرد و رفت

روز دیدار عاشقانه ما را چه زودی فراموش کرد و رفت

تا خواستم براش از عشق بگم منو به سکوت دعوت کرد و رفت

تا فهمید دوستش دارم بد جوری با دلم تا کرد و رفت

منو تو غربت در قفسی اسیر و کلیدشو به دریا انداخت و رفت

تموم وجودم که از عشقش پر کرد و بود

خداحافظی نکرد شتابان منو گذاشت و رفت

خداحافظ اونی که حتی با من خداحافظی نکرد و رفت

صنم استرالیا