ای هوای دیدنت سوز آه من

گوشه ابروی تو قبله گاه من

کشته این حسرتم کز چه رو ای گل

چهره پنهان می کنی از نگاه من

به جلوه خود نازنین یارا

شبی بیارا خلوت ما را

من که صد نی حرف دل در گلو دارم

با خیالت روز و شب گفتگو دارم

کی شود تا من نهم سر به دامانت

از ازل این لحظه را ارزو دارم

به جلوه خود نازنین یارا

شبی بیارا خلوت ما را

ای هوای دیدنت سوز اه من

گوشه ابروی تو قبله گاه من

کشته این حسرتم کز چه رو ای گل

چهره پنهان می کنی از نگاه من

به جلوه خود نازنین یارا 

شبی بیارا خلوت ما را 

با صدای استاد افتخاری واقعا شنیدنیست 

شهيدان افغانستان دختران معصوم افغان..

باز افغانستان ماتم سرا شد

سر دختران بي گناه از تن جدا شد

اين بار مادري نوشت " دخترم" (جان مادر كجايي)؟

خون پاكشان چون جويباران در بهار ان

در مدرسه و مكتب روان شد

باز كشور افغان سياه پوش غرق عزا شد

عروسي ي دخترانشان ماتم سرا شد

باز اتش و دود همه جا بي مهابا بلند شد

دها دختر نو عروس چون لاله ي به خون نشسته و پر پر شد

باز جهان و زنان مدافع حقوق زنان كر و لال شد

باز صداي فرياد زنان مظلوم خاموش شد

باز زني بوسه مي زند بر تن به خون نشسته ي دخترش

باز خون ميچكد از لاي پيراهنش

باز اي "صنم" اين چه عزا و ماتم است

كه از اسمان افغان بر پا شد

م سنجري زاده صنم 

دوش رفتم کوی دلبر غیر ویرانه نبود

سازه هایش ساز فُرقت می زند با هر سرود

پای بر هر جا گذارم شد معانی خاطری

رستخیزی بر سرم شد زیر این سقف کبود

هم چو سائل درب هر خانه زدم گیرم خبر

بس حکایت های غمگین شرح حالش شدشنود

نسترن از داغ او می گفت با خون جگر

گُل گرفته گِل به سر لاله به خون پیچیده بود

در خمِ زلفِ سیاهش گوی دل گشته اسیر

این دل شوریده را ، زندان زنخدانش نمود

تُرکِ من ، گلدان دل با تَرکِ تو شد صد تَرَک

خون فشاند هر بهاران تَرکِ سر آید فرود

ناوک مژ گان ندیده کس چنین تیری حزین

از نفیرش آسمان هر دل شیدا ربود

در دلم مانده غزل های غزال خوش نوا

جان هوایِ ،، یار،، کرده زان همه گفت و شنود