زندگی تکرار در تکرارهاست

غنچه سرخی میان خارهاست

ناله یعقوب در گوشم هنوز

یوسفی سرگشته بازارهاست

کوششی باید؛طلا ریزد ز مین

لذتی در خانه دشوارهاست

عشق لیلی دامن مجنون گرفت

اشک و خون شرط وصال یارهاست

علتی دارد مرا آورده دوست

گو سرانجامی برای کارهاست

کوله باری پشت ما مردانه بست

قیمتی اندازه افکار هاست

هرکسی با فکر خود بازی کند

عده ای جا مانده انکارهاست

صحنه ای آماده ؛ بازی از شماست

زندگانی صحنه پیکارهاست

شعر از یونس تقوی



مهر آمده بی ادعا

گیسوی نازش کرده وا

پیچیده بوی عا شقی

طفلی که می خواند دعا

شادی به جان مدرسه

درهای حکمت گشته وا

پاییز یا فصل بهار

یا محضر آیینه ها

من همکلاس آسمان

بوییده عطر سبزه ها

رنگی که برسیمای سیب

انگور بر دردم دوا

سرمست از دست انار

بر شهر سرخی داده جا

رقصیده چون برگ خزان

گاهی زمین؛ گاهی هوا

بزم خدا روی زمین

این گفته می باشد روا

شعر از یونس تقوی

شهریور 1391

 

 

خراسان شمالی

 

با روستا های عزیز و هموطنم

شهریور 1391

 

 

خراسان شمالی

 

اتش بر جان و دلم زد و بر باد فنا داد مرا

وای که غم عشقت چه خاکی به سرم کرد.

 

تابستان 1391

شهریور

خراسان شمالی بوجنورد

 با من چه جفا کردی با دیکران چه وفا

ای بی خبر از دل این که طریق وفا نبود

عکاس م. سنجریزاده

ای عشق به جز من دیگر افسانه نداری

 

جز در دل دیوانه من جای خانه نداری

 

 

برنامه موسیقی ایرانی در شور.

ویولن همایون خرم.عود کاموسی.سنتور مجید نجاهی.حسن

 

 

شروع درآمد شور با تحریر

آن سرو که گویند به بالای تو ماند

هرگز قدمی پیش تو رفتن نتواند

درآمد شور

تحریر درآمد

دنبال تو بودن گنه از جانب ما نیست

با غمزه بگو تا دل مردم نستاند

حجاز با حالت حسینی

درادامه، چهارمضراب گوشه سلمک و یا درآمد شور چپ کوک

بخت آن نکند با من سرگشته که یک روز

همخانه من باشی و همسایه نداند

سلمک

امروز چه دانی تو که در آتش و آبم

چون خاک شوم باد به گوشت برساند

قرچه

*تحریر در گوشه بزرگ

فرود به سلمک

فرود به درآمد شور اصلی

 

عشقم نثار کسی است که با دستپاچگی در جاده‌ها از من سبقت می‌گیرد.
به کسی که در گوشهٔ خیابان به حالت احتیاج افتاده ‌است، کمی پول بیشتری می‌دهم.
بین جر و بحثهای مردم در یک سوپر مارکت می‌روم و سعی می‌کنم به آن محیط عشق ببرم.
در غالب هزاران راه، هر روز، عبادت معنویم بخشش عشق است
و نه اینکه یک مسیحی، کلیمی، بودایی یا مسلمان باشم،
بلکه با اعمالم سعی می‌کنم شبیه به مسیح، شبیه به بودا، شبیه به موسی، و یا شبیه به محمد باشم.